宋.宗曉《法華經顯應錄》研究
dc.contributor | 黃敬家 | zh_TW |
dc.contributor | Huang, Jing-Jia | en_US |
dc.contributor.author | 龔昭瑋 | zh_TW |
dc.contributor.author | Kung, Jau-Woei | en_US |
dc.date.accessioned | 2022-06-07T09:28:21Z | |
dc.date.available | 2022-01-24 | |
dc.date.available | 2022-06-07T09:28:21Z | |
dc.date.issued | 2022 | |
dc.description.abstract | 就筆者耳目所及,目前《妙法蓮華經》靈驗記的研究成果,主要集中於唐代慧詳《弘贊法華傳》與僧詳《法華傳記》,宋代以下尚仍付之闕如,顯然大有拓展的空間。《法華經顯應錄》二卷,成書於宋‧寧宗慶元四年(公元1198年),其目的為了修正宋代所流傳的《法華經》靈驗記:佚名《靈瑞集》,其在體例、內容上的缺失,並彌補天臺元穎《續靈瑞集》亡佚已久的遺憾。宗曉廣泛蒐集、考覈碑傳塔銘、史書傳記、經論注疏、詩文筆記與採訪見聞中,南北朝到宋代的出家僧尼與在家信眾,共計239人。本論文聚焦於宋代宗曉《法華經顯應錄》的敘事策略、特色,與其所反映的修行方式、感應類型與宗教社會。可以分為三大方面:其一,《法華經顯應錄》與前行文本的敘事策略不同,因此,僧俗形象塑造的差異甚大;其二,《法華經顯應錄》既為史料,必然能夠反映宋代修持《法華經》的一個側面;其三,《法華經顯應錄》既為天臺宗傳記,其所形塑的高僧形象必然與傳統僧傳的《宋高僧傳》、禪宗僧傳的《景德傳燈錄》、《禪林僧寶傳》,迥然有別,足見其研究價值。 | zh_TW |
dc.description.abstract | none | en_US |
dc.description.sponsorship | 國文學系 | zh_TW |
dc.identifier | 60620014L-40831 | |
dc.identifier.uri | https://etds.lib.ntnu.edu.tw/thesis/detail/7186f6f8deeafb435e20b4e5a9e65fe9/ | |
dc.identifier.uri | http://rportal.lib.ntnu.edu.tw/handle/20.500.12235/116474 | |
dc.language | 中文 | |
dc.subject | 石芝宗曉 | zh_TW |
dc.subject | 《法華經顯應錄》 | zh_TW |
dc.subject | 敘事策略 | zh_TW |
dc.subject | 修持方式 | zh_TW |
dc.subject | 感應類型 | zh_TW |
dc.subject | none | en_US |
dc.title | 宋.宗曉《法華經顯應錄》研究 | zh_TW |
dc.title | 宋.宗曉《法華經顯應錄》研究 | en_US |
Files
Original bundle
1 - 1 of 1
No Thumbnail Available
- Name:
- 60620014L-40831.pdf
- Size:
- 3.85 MB
- Format:
- Adobe Portable Document Format
- Description:
- 學術論文